هادی فاز: معمولاً نیکل‌دار یا آلومینیومی با پوشش عایق XLPE یا PE-XL

هادی نول/نگهدارنده مرکزی: معمولا آلیاژ آلومینیوم، گاهی با ترکیبی از فولاد برای افزایش مقاومت کششی

عایق فازها: XLPE با ضخامت تعرفه‌شده برای هر سطح ولتاژ و استانداردهای محیطی

روکش بیرونی: پلیمر محافظ و پرایم اگزیجر با عملکرد آب‌بندی و مقاومت به UV

ساختار مغناطیسیتی: داخل کابل ممکن است لایه‌های پیوسته از هادی‌ها و ایزولاتورهای نیمه‌جامد وجود داشته باشد

انواع کابل خود نگهدار

کاهش خطر برق‌گرفتگی: تمام هادی‌ها با عایق XLPE یا PVC پوشیده شده‌اند، بنابراین احتمال تماس تصادفی با سیم‌های برقدار کمتر است.

کاهش آتش‌سوزی: در صورت اتصال کوتاه یا جرقه، عایق‌ها مانع از انتشار آتش می‌شوند.

مقاوم در برابر رطوبت، باران و برف: عایق‌بندی کابل از نفوذ آب جلوگیری می‌کند.

مقاوم در برابر اشعه UV: روکش کابل‌ها برای استفاده در فضای باز بهینه شده است.

نیاز به تجهیزات کم‌تر: چون نیازی به سیم نگهدارنده (Messenger Wire) جداگانه ندارد، نصب ساده‌تر است.

کاهش هزینه‌های نصب: نیاز به دکل‌های کم‌توان‌تر و فاصله‌های کوتاه‌تر بین تیرها دارد.

هادی‌های با کیفیت (آلومینیوم یا آلیاژ آلومینیوم): مقاومت الکتریکی کم‌تر → تلفات ژول کمتر.

کاهش اثر پوستی (Skin Effect): در کابل‌های عایق‌شده، توزیع جریان یکنواخت‌تر است.

عمر مفید 30 تا 40 سال: در مقایسه با کابل‌های هوایی لخت، دوام بیشتری در برابر خوردگی و عوامل محیطی دارد.

کمتر مورد حمله پرندگان قرار می‌گیرد: برخی مدل‌ها دارای روکش ضد پرنده هستند.

نیاز به قطع درختان کمتر: چون فاصله بین تیرها کاهش می‌یابد، تخریب محیط زیست کمتر است.

معایب کابل خودنگهدار 

قیمت بیشتر نسبت به کابل‌های لخت: هزینه مواد عایق و ساختار پیچیده‌تر، قیمت نهایی را افزایش می‌دهد.

نیاز به کلمپ‌ها و متعلقات مخصوص: برای اتصال و انشعاب‌گیری باید از تجهیزات ویژه استفاده شود.

در برخی موارد، جریان مجاز کمتر از کابل‌های زمینی: به دلیل قرارگیری در هوا و محدودیت در خنک‌شدن، ممکن است در بارهای بالا داغ شود.

اگر نصب به درستی انجام نشود، احتمال آسیب به عایق وجود دارد: کشش بیش از حد یا خمش نادرست باعث ترک خوردن عایق می‌شود.

عیب‌یابی مشکل‌تر از کابل‌های لخت: چون هادی‌ها عایق دارند، تشخیص محل اتصالی یا قطعی سخت‌تر است.

کاربرد کابل خودنگهدار 

شبکه‌های توزیع برق: کابل‌های خودنگهدار به طور گسترده در شبکه‌های توزیع برق در مناطق شهری و روستایی استفاده می‌شوند. این کابل‌ها به دلیل مقاومت بالا در برابر کشش و نیاز کمتر به دکل‌های نگهدارنده، به عنوان یک گزینه اقتصادی و مؤثر برای توزیع برق در فواصل طولانی و مناطق مختلف شناخته می‌شوند.

نصب در مناطق با شرایط سخت آب‌وهوایی: کابل‌های خودنگهدار به دلیل مقاومت بالا در برابر شرایط آب‌وهوایی مختلف، از جمله رطوبت، برف، باران، و اشعه UV خورشید، برای نصب در مناطق کوهستانی، روستایی و مناطقی که دمای شدید دارند، بسیار مناسب هستند. این کابل‌ها به راحتی در شرایط سخت محیطی عملکرد خود را حفظ می‌کنند.

شبکه‌های برق اضطراری: در مواردی که نیاز به نصب سریع شبکه‌های برق اضطراری وجود دارد، کابل‌های خودنگهدار به‌عنوان یک گزینه مطلوب مطرح می‌شوند. این کابل‌ها نصب سریع‌تری دارند و هزینه‌های مربوط به دکل‌های برق را کاهش می‌دهند، بنابراین در شرایط بحرانی و نیاز فوری به برق بسیار مفید هستند.

خطوط انتقال برق هوایی: در مناطقی که امکان نصب دکل‌های برق وجود ندارد یا هزینه‌های آن زیاد است، از کابل‌های خودنگهدار برای نصب خطوط انتقال برق هوایی استفاده می‌شود. این کابل‌ها به دلیل تحمل وزن خود، نیازی به تأسیسات پیچیده ندارند و می‌توانند به‌طور مستقیم بر روی تیرهای برق نصب شوند.

مناطق صنعتی و معادن: در محیط‌های صنعتی و معادن که ممکن است خطرات خاصی مانند آسیب‌های فیزیکی یا شرایط محیطی سخت وجود داشته باشد، کابل‌های خودنگهدار به دلیل ساختار مقاوم و طول عمر بالا انتخاب مناسبی هستند. این کابل‌ها می‌توانند به‌طور مؤثر انرژی را منتقل کرده و در برابر آسیب‌ها مقاومت نشان دهند.

توسعه شبکه‌های برق‌رسانی روستایی: در بسیاری از کشورهای در حال توسعه، کابل‌های خودنگهدار برای گسترش شبکه‌های برق‌رسانی به روستاها و نواحی دورافتاده استفاده می‌شود. نصب این کابل‌ها به دلیل سادگی و نیاز کمتر به زیرساخت‌های اضافی، یک راهکار اقتصادی برای تأمین برق در مناطق دوردست است.

ویژگی‌های کابل خودنگهدار با کیفیت